Dni, których już nie ma

"Dni, których już nie ma" to przepełniona nostalgią opowieść o przemijaniu i stracie. Abstrakcyjne kompozycje powstałe z resztek zanikającego lodowca Pasterze u stóp Grossglocknera stają się alegorią tęsknoty do ludzi, chwil i spraw, których już nie ma.

"Dni, których już nie ma" to jednocześnie pytanie o naszą przyszłość. Dokąd zmierzamy? Co po sobie zostawimy? Co po nas zostanie?

"Dni, których już nie ma" to zestaw bardzo osobisty, a jednocześnie uniwersalny. Każdy z nas przechodzi w swoim życiu podobne etapy, każdy doświadcza przemijania, cierpienia straty i pustki. Naturalny cykl życia nie może ominąć nikogo ani niczego.